Falorni in Chianti

de slagerij

Chianti, is dat niet die populaire jaren zeventig rode slobberwijn in die afgezaagde mandflessen? Nou…, ja en nee. Ik weet zelf echt helemaal niets van Italiaanse wijn, laat staan de Chiantistreek af, maar volgens wijnkenners is het niveau van de wijn sinds die tijd flink opgeschroefd en komen er inmiddels vele beroemde wijnen vandaan. Bekende namen zijn Brunello di Montalcino, Vino Nobile di Montepulciano, Vernaccia di San Gimignano, de vele Chianti Classicos en de Vin Santo niet te vergeten. Allemaal stuk voor stuk toppers. Maar, ja, voor iemand zoals ik, een beginneling met absoluut geen ervaring met de smaak van de sangiovese druif, ik drink heel zelden Italiaanse wijn, lijken alle wijnen hier op elkaar. Qua kleur - een diep bruinrood heel aantrekkelijk hoor- en qua smaak - mij komen ze allemaal even lekker zacht en soepel voor. Volgens mij moet je gewoon heel veel oefenen. Proeven, proeven, proeven. En heel toevallig heb ik daarvoor de perfecte locatie gevonden. Mocht je net als ik een groentje zijn en meer willen weten over Toscaanse wijnen en heb je absoluut geen zin om al die cantinas langs de weg te bezoeken voor een spontaan proeverijtje, rijd dan op je eerste vakantiedag naar Greve in Chianti. Het dorpje ligt midden in de Chiantistreek en de rit alleen al is de moeite waard. Maak je maar op voor kilometerslange slinger-slangerweggetjes, heuveltje op, heuveltje af met uitzicht op nette rijen weelderige knalgroene wijnstokken die afsteken tegen de typische goudgele Toscaanse kleigronden. Waar je maar kijkt: prachtige Castellos, cipressenhagen en tamme kastanjebomen. Adembenemend mooi. Eenmaal in Greve aangekomen rijd je direct naar het centrale piazza en parkeer je voor de deur van Antica Macelleria Falorni. Dit is een prachtige ouderwetse slagerij waar honderden gedroogde hammen, worsten en plakken pancetta liggen, hangen en staan. Overal waar je kijkt: vleeswaren. En de geur! Zo indringend smakelijk, dat het water je spontaan in de mond loopt en je jezelf onophoudelijk 'Oh!', 'Ah!' en 'Mmmh!' hoort uitslaan. Een plaatje! Net een museum eigenlijk want tussen de vleeswaren en moderne vleesverwerkingsapparatuur staan verschillende glazen vitrines vol antiek slagersgereedschap en hangen verroeste bijlen van groot naar klein aan de muur. Wees gewaarschuwd; je bent er uren zoet. Maar nu terug naar de wijn. Ben je uitgekeken in de slagerij? Ga dan via het tussendeurtje naar de enoteca, de wijnproeverij van Falorni. Hier kun je een groot assortiment Toscaanse wijnen proeven op een moderne manier. Je koopt een credit card aan de kassa, deze laat je opladen met minimaal 10 euro – wat je niet opgebruikt, krijg je weer terug – en hiermee kun je zoveel wijnen proeven als je maar wilt. Steeds wordt het bedrag voor de getapte wijn van je kaart afgeschreven, totdat ie op is. Wij proefden voor tien euro zo’n tien verschillende rode wijnen met een flesprijs van €7,20 tot €77, 80. Leuk toch zo? Ik moet je eerlijk bekennen dat ik nog niet heel veel verschil proefde tussen de duurdere en goedkopere wijnen, maar ja, ik moet dan ook nog veel oefenen. Ik heb in elk geval een indruk gekregen van wat er zoal verkrijgbaar is in Toscane. En voor de onverbeterlijke romantici, die mandflessen bestaan nog steeds hoor. 

www.falorni.it